maandag 16 december 2013

Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED
Avond 8

Moed: wáár haal ik de moed vandaan?

Als ik dit schrijf, is de vorige bijeenkomst alweer bijna 2 weken geleden…. En eerlijk gezegd, is die bijeenkomst door het doorstormende leven inmiddels ook wel wat weggezakt… Zelfs het huiswerk heb ik niet gedaan. Ik ben wel iedere dag bezig geweest met moed verzamelen, en mijn best doen om mijn doelzin waar te maken…
Ik zit in een lastige emotionele toestand. Morgen wacht mij een lange dag in het ziekenhuis met allerlei onderzoeken, en aan het einde de uitslag (of het vonnis…). In het gunstige geval is er niets ernstigs. In het allerergste het slechtst denkbare… Een bijzondere uitdaging om moedig te blijven… En om je denken niet je gevoelens te laten bepalen. Dus positief denken…. Maar de allernaarste gedachten gaan door me heen. En geven mij een gevoel, waar ik helemaal niet mee om kan gaan…hóe kan ik in deze situatie mijn gedachten sturen en mijn gevoelens beheersen? En zo de Echte Erica blijven: puur en lief, blij en creatief……

Het Sinterklaasfeest, hoewel gepaard met enige drama, zijn we eind goed al goed, goed uitgekomen. Vooral door het toepassen van “hoe wil je reageren?” Voor het belangrijkste inzicht van de vorige bijeenkomst, iets wat op papier simpel en vanzelfsprekend lijkt, maar toch meer werkelijkheid werd door het tijdens de cursus te ervaren.. Dus hoe de ander ook is, ik kies ervoor hoe ik wil reageren: “jíj maakt mij boos, maar ik wil dat niet en ik glimlach en ga nu eten”. Verder was de Sint (“alles komt goed”) weer bemoedigend dit jaar, met vooral aandacht voor het goéde, zoals ook bleek uit zijn gedichten…



Tenslotte, nog wat aandacht gegeven aan ons huiswerk. Teruggaan in de tijd, wat was mooi en waarom was dat mooi/fijn voor je. We kennen allemaal goede momenten, ook al kijkt niet iedereen terug op een fijne jeugd…..
En dan maar hopen dat mijn kinderen dat niet zo zullen ervaren (en dat ik nog heel lang bij ze mag zijn om van ze te genieten...) Catharina zei in de laatste bijeenkomst ook zo mooi: ‘Kinderen wijzen je de weg”. Volg je kinderen! En dat is ook zo. Ik moest lachen toen ze dat zei, omdat ik mijzelf  voor me zag, toen ik onlangs om half 4 (!) tegen de jongste zijn, kom we gaan fijn vast de auto’s opruimen……. Maar ik moet toch spélen???
Iedere dag opent een kind een laadje van de adventskalender. Soms is dat een briefje met wijze woorden, zoals “jij bent zoals jij bent goed genoeg”. Jongste las dit en diezelfde middag zei hij me: “mama – het ís al goed….”

Hallo lezer(es),
Erica kreeg slecht nieuws. Er is borstkanker geconstateerd. We zijn er voor haar en wensen haar heel veel sterkte. 

MOED DOET GOED  
De eerste avond op 11 december is goed bezocht. We waren met 14 mensen en er waren nog zieken en anderen die er aanstaande woensdag wel weer bij zijn op het Kandinsky-college in Nijmegen.Jammer dat je er niet bij was? Je bent van harte welkom op een van de activiteiten op de Schoenakeracademie in Genemuiden. www.schoenakeracademie.nl


vrijdag 6 december 2013

Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED
Avond 7

Moed: De regie over mijn leven

Een geweldige start van de avond: één van de deelnemers had veel moed gevonden om een uitdaging aan te gaan, en een langgekoesterde wens te vervullen. Geen uitwegen zoeken, maar gaan voor wat ze écht heel graag wilde doen. Inspirerend voorbeeld voor ons allemaal! En… was zojuist geslaagd!  Dus naast de heerlijke sinterklaasmuffins werd er ook taart getrakteerd. Applaus!
Na het lekkers toch vlug aan ‘t werk! Want… langzaam begint het einde van deze cursus toch al weer in zicht te komen. Help!! Hoe moed/t  dat nu? Ik ben nog helemaal niet zo ver! Mijn oudste zou zeggen: pijnlijk momentje…. Voor Catharina is het hét moment  om ons hier op te wijzen, want cursus doen is leuk, maar wát willen we nu met ons leven?

We beginnen met het voorlezen van de bemoedigende brieven aan onszelf, en ze zijn prachtig en ontroerend. Maar ik zit er niet zo lekker bij. Ik was laat, dat vind ik vervelend. En ik was laat omdat ik de thuissituatie in een grote staat van ruzie van iedereen met iedereen achterliet…. (Pijnlijk momentje!) En, ondanks de ontspanning kan ik de hele fijne lieve brief die ik mijzelf schreef, over de mooie en fijne mens die ik ben, op dat moment niet uit mijn mond krijgen. Hoefde ook niet en het geeft ook niet. Ik lees mijn brief straks nog eens fijn door!
Een deelnemer vertelt hoe hij iedere dag zichzelf “tracteert” op een edelsteen uit eigen schatkist... Zichzelf zo elke dag een cadeautje geeft. Wat een inspirerend voorbeeld. Mijn kistje staat mooi te zijn op de vensterbank… Ik wil óók! Ik ga zo ook een steentje pakken!

Thema van deze avond is opnieuw: wat is je doel? Wie ben ik en hoe wil ik zijn? We gaan op nieuw aan de slag met onze doelzinnen. Nu niet gericht op een bepaalde situatie, maar op onszelf, wie we zijn, welke mooie eigenschappen wij vooral gebruiken en hoe we daarmee in de wereld staan. Een zin om uit ons hoofd te leren. Om te weten. En te gebruiken als we het even “kwijt” zijn, en eigenlijk niet meer doen wat we eigenlijk willen…
We schrijven zinnen, oefenen en lezen het voor aan elkaar. Wat een prachtige zinnen zitten er meteen al bij! Uit de zinnen wordt direct voelbaar, waar die persoon voor staat, wat belangrijk is voor hem of haar. Zó mooi om te worden. Ik maak een beginnetje. Deze week aan sleutelen. Voelen of het klopt. En dan uit mijn hoofd leren. Om te wéten, dat het zo is:
Ik ben Erica, de Echte!
Ik ben blij en lief, ik ben puur en creatief!
Hierdoor sta ik bemoedigend in het leven en maak zo ons thuis tot een warme plek voor ons gezin én de wereld om ons heen!

Hallo lezer(es),
MOED DOET GOED  
De eerste 2 avonden worden gegeven op 11 en 18 december 2013 op het Kandinsky-college in Nijmegen. Een unieke gelegenheid om kennis te maken met bemoediging. Deze avonden zijn voor iedereen; met en zonder kinderen. goed voor je persoonlijke ontwikkeling. 2 avonden voor slechts 45 euro. Opgeven via de mail: catharinah@gmail.com of bel me; 0650608322. Nog enkele plaatsen.

maandag 25 november 2013


Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED
Avond 6
Moed: onverwacht bezoek.

Een laat verhaaltje dit keer, maar ja, ik had het ook zó druk deze week: Ten eerste kwam een vriendin, woonachtig aan het andere kant van het land, bij ons logeren. Dat gebeurt een aantal maal per jaar en het is altijd een feest! Bijzonder, als onze huisvriendin op bezoek is!!! En of dat nog niet alles was, stond dinsdagavond, na afloop van de cursus, geheel onverwacht mijn állerbeste vriendin op de stoep!
De zesde bijeenkomst had als thema: vriendschap. Wat DOE je als je vriendschap wilt sluiten en wat DOE je om vriendschap te onderhouden. En wat betekent, in dit licht; een goede vriendin zijn voor jezelf. Boeiend!
Mijn verre vriendin “hoort” gewoon bij ons gezin. Ze komt voor ons allemaal. En wij maken er dan ook altijd een hele happening van. Dat begint al dagen van te voren, waarin onze Oudste gesommeerd wordt nu écht zijn kamer op te ruimen, want die moet omgetoverd tot logeerkamer. Vervolgens wil ik het huis “netjes” hebben, we bedenken lekker eten, bakken lekkers bij de koffie en verzinnen leuke dingen om samen te doen…. Ik wil zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengen. Ja, het is héél gezellig als onze vriendin komt logeren! Maar ja… het kan niet altijd feest zijn!
Niet???
Huisvriendin, houdt – net als ik – erg van lezen. Dus brengt zij altijd een boek mee, en zit dan gezellig te lezen op de bank. Ook ik ben dol op lezen, alleen, ik lees natuurlijk niet! Ik heb daar nl. helemaal geen tijd voor. Ik moet werken. Te druk, teveel mensen die me nodig hebben… Het enige moment op de dag waarop ik lees, is ‘s avonds in bed, dan.. mag ik mij verliezen in mijn favoriete boek. Omdat ik dan erg moe ben en meestal na enkele bladzijde al in slaap val, doe ik dus wel heel lang over een boek. Maar beneden op de bank, overdag, een BOEK lezen… Dat zou eigenlijk wel fijn zijn….
In een flits komt een beeld uit mijn jeugd terug. Mijn moeder, met een boek op de bank.. Ze neemt een half uur voor haarzelf. Ik mag niet tegen haar praten. Want ze leest… Ligt hier een oorsprong voor het feit dat ik nooit overdag lees, niet als mijn kinderen er zijn, maar zelfs niet als ze er niet zijn? Heb ik daar ergens het overdag lezen verbannen? En zo deed ik deze ochtend iets, wat ik in jaren nog nooit gedaan had. Het huis was stil, ik was alleen, de kinderen sliepen nog en ik pakte mijn boek en las….Toen ik mijn boek weglegde, besloot ik nu en per direct, daad werkelijk plek te maken voor mijzelf, mijn vriendin, op de zolder. (en niet pas volgend jaar, of wanneer er tijd is of….)
Het is gezellig met de huisvriendin. Hoe gedraag ik mij, als zij er is? Hoe doe ik tegen haar? Natuurlijk aardig! Ik geef geen commentaar, ik maak geen negatieve opmerkingen. Ik koester positieve gedachtes. Ik zeur niet tegen haar. Maak tijd voor haar… En waarom doe ik dit niet, voor mij zelf, mijn allerbeste vriendin?
Ze stond na afloop van de cursus, zomaar op de stoep. En zoals ik voor de verre vriendin elke keer als ze komt een plek in ons huis creëer, is er vandaag een nieuw project op de zolder van start te gaan. Het zal nachtwerk worden, maar deze week gaat het gebeuren. De halve zolder wordt leeggeruimd, er moet daar een fijne plek komen. Voor mijn allerbeste vriendin die onverwacht op de stoep stond…Dus koester ik positieve gedachtes. Maak alles minder zwaar. Maak vervelende dingen niet zo belangrijk. Zeur niet, ben niet negatief. Hou me in. Denk aardig…
Onze vriendin vertrok gisteren. En die beste vriendin? Die is er nog steeds!  Zat vanochtend met me op de bank met een boek… Ze krijgt een eigen plek., want die vriendin.. die blijft!!!



Hallo lezer(es),
MOED DOET GOED  
De eerste 2 avonden van deze cursus worden bij wijze van introductie gegeven op 11 en 18 december 2013 op het Kandinsky-college in Nijmegen. Een unieke gelegenheid om kennis te maken met bemoediging. Deze avonden zijn voor iedereen; met en zonder kinderen. goed voor je persoonlijke ontwikkeling. 2 avonden voor slechts 45 euro. Opgeven via de mail: catharinah@gmail.com of bel me; 0650608322

woensdag 13 november 2013

Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED. 
Avond 5

Moed: even roddelen!!!

Het was weer heel gezellig: er was een heerlijke citroenkoek gebakken, er waren lekkere koeken, meegenomen en.. Catharina was er niet! Jaha, want Catharina……. (roddel, roddel…). En waarom was dat nou zo gezellig, nou omdat dat ons de tijd gaf om even lekker bij te kletsen, geen roddel hoor, gewoon lekker bijpraten over onszelf… Nou ja onszelf... Onszelf, ons gezin onze kinderen……….. Gelukkig stormde Catharina toen binnen en dus geen gepraat meer en snel aan de slag!

Eerst deelden we onze ervaringen met de mensen die wij op onze lege stoelen hadden geplant. Zó boeiend! Niet zozeer vanwege de ménsen die daar zaten,  maar vanwege het effect dat dit bij diverse personen nu al gehad! Het is ook zo simpel en spannend tegelijk: praten tegen iemand, die dat niet hoort, positieve en prettige dingen zeggen tegen die persoon….. en zie hier, zelfs zónder zo’n gesprek ook in de werkelijkheid te hebben gevoerd, voel je je anders en zijn  de veranderingen al begonnen… Spannend!
Ik heb hele gesprekken met mijzelf gevoerd, en ben van plan dat voorlopig maar te blijven doen…. Had het effect? Nou het valt me nog steeds moeilijk, en tegelijkertijd merk ik wel dat het helpt. Daar waar ik mijzelf me goed laat voelen en meer waardeer, hoeft mijn omgeving dat niet voor me te doen… Ik merkte vooral dat ik sneller, gemakkelijker en vanzelfsprekender ánderen, vooral mijn gezinsleden  ging bemoedigen…  Het ene komt vast uit het andere voort!

Het thema van deze bijeenkomst was: roddelen! Wie doet ‘t niet? Nou ik!!! Ik roddel NIET!!! (Niet? Nooit! Nou ja, bijna nooit……) In een eerdere cursus was ons al gezegd “waarom zou je gaan praten over iemand die er níet is, is de ander en ben jijzelf niet interessant genoeg als onderwerp voor gesprek?” Daar was ik het al langer meer eens. Ik zit niet in een vriendengroepje, maar heb wel vrienden die ook weer contact met elkaar hebben. En ik vind het al heel lang heel vervelend om als t ware “bij te praten” over iemand die er niet is. Ik praat met degene die er is en over diegene, en over mijzelf.. (meestal…. want een opmerking als “weet je dat die en die ook gaan scheiden” is toch al snel gemaakt.) Maar verder roddel ik niet hoor!


Mag je dan nooit iets over iemand anders zeggen? Uitzondering wordt gemaakt, als je over iemand praat omdat jij zélf iets wilt verbeteren, veranderen, hulp zoekt in het contact met die persoon. Dan gaat het meer over jezelf, dan over die ander.
Nou ben ik ook al jaren in de situatie waarin ik voor een groot deel zelf kan bepalen waar ik ben en met wie…  En ik ben heel veel thuis en niet in een situatie, die bijvoorbeeld veel op de werkvloer voorkomt. We komen tot de conclusie dat er vooral op het werk veel wordt geroddeld en dat het juist daar moeilijk is om je afzijdig te houden. En toch is het goed om dat te doen! Maar ja ik werk niet, en dus roddel ik ook niet. Gelukkig. Aan het einde maakt Catharina nog even duidelijk hoe snel je roddelt. Bijvoorbeeld, als je met je partner praat over  iets wat je kind nu weer heeft gedaan………..
(…..)

Ik besluit om deze week NIET meer te RODDELEN…

Hallo lezer(es),
MOED DOET GOED is een fascinerende basis-bemoedigingscursus. 
De eerste 2 avonden van deze cursus worden bij wijze van introductie gegeven op 11 en 18 december 2013 op het Kandinsky-college in Nijmegen. Een unieke gelegenheid om kennis te maken met bemoediging. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. 2 avonden voor slechts 45 euro. Opgeven via de mail: catharinah@gmail.com

woensdag 6 november 2013

Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED. 

Avond 4
Moed: een lege stoel…

Het duurde even voor dit bericht kwam, want ja.. ik was druk in gesprek…. Druk in gesprek met een lege stoel!!!

Het was weer een bijzondere avond. Gezellig, mede dankzij een heerlijke kruidkoek. Vrolijk, met een tafel vol mooie schatkistjes. Ontroerend en aangrijpend soms, om die dingen waar we mee worstelen en het zo moeilijk hebben. We vertellen hoe we in afgelopen weken mensen hebben bemoedigd. Vooral mensen die we “normaal gesproken” niet zouden bemoedigen, of niet zo snel. Opzienbarende verhalen zijn er dan, over het effect hiervan op de relatie met die persoon! Dat is volgens Catharina “de Kracht van de Bemoediging”.

We zijn lang met elkaar in gesprek, en krijgen dan de volgende oefening, die eigenlijk een oefening is in “denken in genegenheid”: Zet een lege stoel voor je, en zet daar denkbeeldig een persoon op, waar je op de één of andere manier “moeite” mee hebt. En probeer fijne, positieve, bemoedigende dingen over te denken… En wat is het mooie nu, dat door anders te denken, je gevoel over die ander al direct een klein beetje verandert! En dan hoef je nog helemaal niet in het échte leven iets tegen de ander gezegd te hebben…



Die stoel.. Wanneer heb je in een druk rumoerig dagelijks leven tijd om te gaan zitten kijken, praten, tegen een lege stoel? De volgende dag zit ik op de fiets. Ik bedenk dat ik gemiddeld  4 á 5x per dag ruim een kilometer alleen fiets… Gesprekken op de fiets! Een kilometer is precies genoeg….. Wie zit er op de stoel? (of op de bagagedrager…)
Natuurlijk is het altijd makkelijk om in genegenheid aan mijn lief te denken, en altijd fijn om te doen! En ik merk direct – in mijzelf en in ons contact – de positieve uitwerking hiervan. En dat is grappig te constateren, vooral omdat hij er op dat moment niet was en wij elkaar nauwelijks hebben gezien of gesproken….
Zit mijn lief dan op die stoel? Mijn buurvrouw? Mijn kind???


Ik zit in de trein, op weg naar een vriendin die óók wel wat bemoediging kan gebruiken. Ik plof neer en kijk voor me naar… een lege stoel. Ik stap over op een sprinter. Zie iemand in het raam. Ken  ik die persoon? En realiseer me dat ik dat zelf ben. Onder dat raam… een lege stoel. Opgeklapt.

ATTENTIE:
Moed doet goed is de basis-bemoedigingscursus. 
De eerste 2 avonden van deze cursus worden bij wijze van introductie gegeven op 11 en 18 december 2013 op het Kandinsky-college in Nijmegen. Een unieke gelegenheid om kennis te maken met bemoediging. Opgeven via de mail: catharinah@gmail.com

vrijdag 18 oktober 2013

Erica en haar belevenissen met MOED DOET GOED. 

Avond 3

Moed: Mijn schatkist!!!


Deze avond was de laatste van de drie bijeenkomsten die zouden gaan over jezelf bemoedigen...  Jammer!!!  Het had voor mij nog wel even mogen duren…..
De avond was wel weer héél erg leuk: We vertellen elkaar over onze doelen, en Catharina spoort ons aan om nog wat verder te denken, en onze doelen zó te kiezen dat we er écht blij van gaan worden…. Een stapje verder gaan….

In ons boek had ik al gelezen over een oefening “jezelf bemoedigen”, waarin je elkaar vertelt waar je goed in bent, wat je van jezelf waardeert, wat je blij maakt over jezelf…. Je moet het opschrijven, we raden bij wie het past… en dan wordt het diegene ook nog eens gezegd. Dat leek mij dus helemaal niks toen ik t las… Echter, toen we deze oefening deden, was het heel erg leuk! De ruimte werd voor mijn gevoel in no-time gevuld met positieve, blije energie. Allemaal mooie mensen met prachtige eigenschappen!!! Hoe mooi is het, om mensen zo te zien (en hoe vaak gebeurt dat niet, in ons dagelijks leven…)

Over drie weken gaan we verder en voor in die tussentijd krijgen we een prachtige opdracht mee: ons eigen schatkistje maken, met daarin 20 “edelstenen”  voor (of beter gezegd ván…) onszelf: briefjes waarop iets goeds staat over onszelf, wat we zelf positief waarderen, of waar we in geloven dat we het zijn (ook als dat er nu in ons huidige dagelijkse leven niet altijd zo uitkomt…) . Catharina moedigt ons aan hier zo snel mogelijk mee te beginnen: want dan hebben we er zo lang mogelijk plezier van! Niet alleen gaan we voor onszelf een schatkist met edelstenen maken, we gaan vervolgens onze schat ook elke dag openmaken en een paar edelstenen bekijken…

De volgende ochtend is gelukkig mijn vaste “crea”-ochtend: de ochtend in de week dat ik de boel de boel laat en lekker ga zitten knutselen, en dingen maken die ik mooi vind... Ik kan dus meteen aan de slag! En gaandeweg word ik alsmaar blijer met wat ik doe! 
Als eerste pak ik mooi, roze, handgeschept papier. Dat komt van een favoriete en dierbare plek van mij: De Bonte Belevenis op Texel. Ik heb het daar jaren geleden gekocht en bewaard om ooit eens cadeau te doen…”. Nu geef ik het dus eindelijk cadeau…. Aan mijzelf! 
Ik scheur er 20 kleine vierkantjes van en rol die op. Dat zijn mijn “contractjes” met mijzelf: daar staat op wíe ik ben, wát ik ben…


Op zolder vind ik een klein doosje. Het is een oud vierkant metalen sigarendoosje, dat ik als kind heb ik het van mijn opa heb gekregen. Ik beplak de binnenkant ervan met een donkerrode velour-achtige stof. Het is een restje van de gordijnen, die staan voor de warmte in onze huiskamer.  Ik breng snel de kids weg en zet mij achter de  naaimachine. Van dezelfde stof naai ik een plat kussentje, met daarop rode en blauwe stukjes velour en een stukje witte “schapenstof”. Ook dat staat voor Texel, het zijn restjes van de kabouter die ik voor Jongste heb gemaakt. Ik pluk de lavendelzaadjes uit mijn kruidentuintje. (Als kind was ik altijd al bezig als een klein kruidenheksje….). Ik vul het zakje met de verse lavendel en naai het dicht. Het kussentje  geurt zalig naar lavendel. Het hele kistje ook. Van onze nr. 3 is lavendel ook de meest favoriete geur als t gaat om olie voor in bad of een fijne massage voor het slapen gaan……
Tenslotte beplak ik het kistje met PiP-papier. Van PiP wordt ik blij. Het is ons beddengoed dat de slaapkamer opvrolijkt en warm en romantisch maakt. PiP in ons huis staat voor mama, voor mij. Een ook mijn bemoedigingschrift is een PiP-schrift. Bovenop het kistje plak ik nog een hart met mijn naam erop.. Klaar! 

Ik ben erg gelukkig met mijn kistje, ik kon er veel van mijzelf in kwijt en ik vond ook veel van mijzelf er in terug!  Blij met mijn schat, blij met mijzelf!!!

NOTE: Erica van der Heijden deed eerder de opvoedcursus ZO KAN HET OOK, de relatiecursus WAAR WACHT JE NOG OP? en wil nu ook weten wat er te halen valt in de basiscurus MOED DOET GOED. Ik vind het geweldig dat ze haar belevenissen wil delen op mijn blog. Veel plezier en wie weet doe jij een volgende keer ook mee aan een van de encouragingtrainingen bij jou in de buurt.



vrijdag 4 oktober 2013

Erica en haar belevenissen met MOED DOET GOED. 

Avond 2

Moed: Wat is mijn doel ???

Het is fijn om er weer met zijn allen te zijn, en iedereen weer te zien!!!

We gaan van start en iedereen vertelt een positieve ervaring van de afgelopen week, m.b.t. de bemoedigende eigenschap die je uitzocht om mee te oefenen. Ik had gekozen voor “fysiek contact”. Nou ging het mij hierbij niet zozeer om elkaar aanraken en knuffelen. Het ging mij erom, alleen te praten tegen iemand met wie ik oogcontact hebt, dan wel kán hebben. Alleen praten met een ander als je je in dezelfde fysieke ruimte bevindt. En dat betekent dat ik vooral moet stoppen met door het huis heen schreeuwen. Als reactie op geschreeuw, geruzie en herrie van elders….. Een sportieve uitdaging, want verspreid over drie verdiepingen betekende dat heel wat traplopen. Meer dan me lief was! En daardoor… besloot ik op de meeste dingen in huis maar NIET meer te reageren. Ik ging vooral de trap op als ikzelf iets wilde weten of vertellen of vragen. Met als direct effect véél minder geruzie, in ieder geval van mij uit, doordat ik minder reageerde op wat er gebeurde. En het directe prettige gevolg: méér rust in huis!!!

Ruud en ik spelen vaak het spelletje “eigenschapje raden”: dan oefen ik een week lang iets bemoedigends en na een week vertelt Ruud wat hij denkt dat ik heb geoefend…… Deze kende hij niet en kon hij dus niet raden, het was hem echter ook niet echt opgevallen…. Hij vroeg of ik er nu mee zou stoppen maar nee, het is mijn doel deze erin te houden!

Mijn doel, onze doelen…. Daar ging het de rest van de avond over. Best ingewikkeld, want ik heb geleerd dat een doel pas een doel is als het concreet is, uitgedrukt in wat, wanneer, hoeveel. Niet “ik ga afvallen”, maar: op 1 december a.s. weeg ik 5 kilo minder..”  Hier wordt het anders bedoeld: doelen zijn die beelden, bewust dan wel onbewust, die je in beweging zetten…  Door je onbewuste doelen kun je ontmoedigd raken. Zelf bewust je doelen te kiezen, geeft moed en is bemoedigend!

We denken na over wat ons beweegt en ik doe een paar interessante ontdekkingen. Waarom, als ik al jaren een doel voor ogen heb (leven in een opgeruimd huis), doe ik dat dan niet? Wat houdt me tegen? De stem van mijn moeder? Is dit wel echt míjn doel of heb ik eigenlijk hele andere doelen??? Of verzet ik mij tegen mijn moeder en wil ik haar doel daarom niet naleven? Hier ga ik de komende dagen eens heel goed over nadenken….
We vertellen onze doelen, en horen deze dan terug via een medecursist. Als degene die naast mij zit, mij mijn eigen doel vertelt moet ik erg lachen. En… ik geloof het ook niet!!!

Dus… ga ik deze week op zoek naar mijn doelen…. We moeten er 20 verzinnen én met een aantal ook werkelijk beginnen…Zal ik dan toch maar gaan voor dat opgeruimde huis??? Ik weet het niet, misschien kan ik beter deze kiezen om vandaag al mee te beginnen:

 Ik bemoedig mijzelf iedere dag!!!


NOTE: Erica van der Heijden deed eerder de opvoedcursus ZO KAN HET OOK, de relatiecursus WAAR WACHT JE NOG OP? en wil nu ook weten wat er te halen valt in de basiscurus MOED DOET GOED. Ik vind het geweldig dat ze haar belevenissen wil delen op mijn blog. Veel plezier en wie weet doe jij een volgende keer ook mee aan een van de encouragingtrainingen bij jou in de buurt.