Erica en haar belevenissen met  MOED DOET GOED. 

Avond 9

Moed: Kindertijd als toegangspoort naar je levensstijl.

Het leven gaat door… en het blog gaat nog even verder… en zo kwamen op de voorlaatste bijeenkomst terug in onze jeugd… Want, werd uitgelegd, dat waar we als jong kind blij van werden, dat is wat ons ook nu nog blij en gelukkig maakt! Dat is een behoefte en/of verlangen. En wat voor mij interessant is….dat waar ik als kind heel blij van werd, lijkt niet overeen te komen met datgene wat ik nu in mijn leven belangrijk maak. En…dat wat ik zeg en denk belangrijk te vinden…. doe ik helemaal niet…. Of integendeel…

W kwamen in gesprek over de kindertijd die je levensstijl beinvloedt. Iets om nog eens lang over na te denken….Aan de ene kant mijn gewoontes, en dat wat ik fijn vind (verrassing, avontuur, onverwachte leuke dingen; en ook alles netjes op orde, een opgeruimd huis..), maar daar tegenover dat wat ik doe…. (weinig of geen ruime voor onverwachtheden, en een ongelooflijke rommel in huis, waar ik dan niks aan kan doen…, maar is dat zo???)

Mijn jeugd….. ik heb er vrede mee. En voldoende afstand van genomen… Maar er valt nog wel wat te puzzelen… om met meer moed mijn echt eigen leven te gaan leven…..

Dan het huiswerk, als ik dit schrijf, is deze ongelooflijke heftige week al bijna voorbij; langer in iemands ogen kijken… Dat was een hele moeilijke opgave.. Er waren intens betrokken en liefdevolle blikken, maar ook spiegels van angst en onzekerheid, bij mijzelf en de ander..  Soms kon ik het gewoon niet, kon ik dat niet verdragen….

En.. denk na over het goede en het mooie om je heen, is moeilijk maar ook weer wonderbaarlijk. Mijn ziekte heeft alles anders gemaakt en vrijwel direct ben ik dingen in een andere dimensie gaan ervaren alsof er een laagje is bijgekomen, of juist afgehaald. Als een extra radar, die goede gedachten, gebeden, hoop en energie opvangt, waardoor ik verder kan. DÁÁR HAAL IK DUS DE MOED VANDAAN!

En dat is ook wat Catharina me meegaf: hier komt HOOP om de hoek kijken. En zo koester ik nu, samen met mijn gezin, de HOOP, maar ook alle liefde en bemoediging die wij inmiddels hebben ontvangen, wat de laatste opdracht, - noteer 5 dingen die iemand voor je deed… - wel weer heel makkelijk maakte. De ergste berichten en het slechste nieuws heb ik met droge ogen kunnen aanhoren. Het ontvangen van alle warmte en liefdevolle bemoediging, het bedanken van een arts, omdat iedereen zo ongeloof’lijk aardig is, ja dáár schiet ik helemaal van vol.

Hallo lezer(es),

Bij Erica is onlangs borstkanker geconstateerd. Ik wens haar veel sterkte en hoop op genezing. Ik ben haar heel dankbaar dat ze dit blog schrijft. Volgende week volgt de afsluiting van haar verslag van MOED DOET GOED. 

In Amsterdam start maandag 20 januari de eerste van 4 avonden ZO KAN HET OOK kinderen bemoedigend opvoeden. Meer info op mijn site.